Als je in een bedreigende of gevaarlijke situatie komt, reageert je lichaam met de vecht-, vlucht- of verstarreactie. Deze reactie is een stressrespons die iedereen kent en herkent. De bijbehorende symptomen waarschijnlijk ook: hartkloppingen, snelle ademhaling, droge mond, trillen, tunnelvisie, misselijkheid, naar gevoel in je buik, “verlamd van schrik” etc. Dit is een volkomen normale fysiologische reactie om de kans op overleven te vergroten.

Stressreactie blijft
Normaal gesproken verdwijnt deze vecht-, vlucht- of verstarreactie weer als het gevaar geweken is. Maar niet altijd. In situaties die soms levensbedreigend, overweldigend zijn en waarin je je machteloos voelt, kan deze stressreactie vast blijven zitten in je lichaam. Uit onderzoek blijkt, dat dit vooral gebeurt als de verstarreactie is opgetreden maar de ontlading niet heeft plaatsgevonden.

Je brein onthoudt
De verstarreactie zelf kan kort of lang zijn en bewust herinnerd worden. Als de ontlading niet op een goede manier plaats kan vinden, zal de stressreactie als het ware aan blijven staan waardoor je lichaam niet meer (volledig) kan ontspannen. En dan is er nog een mechanisme aan het werk. Ook als de ontlading wel plaatsvindt, onthoudt je brein met welke stressverschijnselen je een (schijnbaar) levensbedreigende situatie overleefd hebt. Het wordt opgeslagen voor toekomstig gebruik als een situatie lijkt op wat je al mee hebt gemaakt zodat je lichaam meteen weet wat het moet doen.

Start verwerkingsproces
Met je gevoel scan je je lichaam, aan de klacht die er aan verbonden zit of de gebeurtenis en ik ga daarna op zoek naar de oogstand die daarbij hoort. Vanuit die oogstand (dat is een vastpunt) wordt je verwerkingsproces en daarmee de verbetering of oplossing van je klachten, opgestart.

Hoe werkt dit nou precies? Als ik door jouw gezichtsveld op horizontale wijze met een pointer beweeg, geef jij onwillekeurige signalen af. Dit kunnen bijvoorbeeld knipperende ogen zijn, ogen die kort snel heen en weer bewegen, ineens slikken en/of allerlei andere onwillekeurig reflexmatige bewegingen. Je bent dan op deze ‘brainspot’ geactiveerd.

Pijnlijke herinneringen worden in je brein/lichaam opgeslagen. Zodra je naar een punt kijken waar je lading en soms ook fysieke reacties ervaart, verdwijnen deze ook weer na enige tijd. Lichamelijke reacties treden overigens niet altijd op, maar als je naar zo’n punt blijft kijken, komen er altijd ervaringen op gang. Soms met duidelijke beelden. Doordat je blijft kijken naar de pointer die correspondeert met de specifieke brainspot, vindt er spontaan ontlading plaats.

Voor wie is Brainspotting geschikt?
Brainspotting is voor iedereen, ongeacht leeftijd, geschikt. Bij kinderen is Brainspotting overigens bijzonder effectief. Bij hen lijkt de verwerking nog sneller te gaan dan bij volwassenen.

Is Brainspotting te combineren?
Brainspotting kan als zelfstandige methodiek worden gebruikt maar is ook prima te combineren met andere therapieën, behandelmethoden en coachingtechnieken. Het wederzijds effect kan erdoor worden vergroot.